9 Ekim 2013 Çarşamba




YOLCULUĞUN BİR NEFES

    


     Koyu lacivertin içinde,hafif bir sararmışlığın arasından,gözüme çarpan kızıllık,birden beni içine çekiyor.Sanki büyülenmiş gibi gözlerimi ondan ayırmadan yürüyorum. Yine bana söyleyecekleri var diyorum.Nefes alışlarım bile değişiyor böyle anlarda. Ama bunu, sadece ben biliyorum. Gözlerim gökyüzüne kilit, gözlerimi alamadığım güzellik,öyle durup bakışıyoruz, uzaktan onunla.
 Kızıllığında kaybolduğum güzellik, gönlüme doldurduğunu taşırmak için çırpınırken, gözlerimde her yansıttığı.. 
Gözlerimi kapatıyorum biran. İçimde de görebileyim istiyorum yansıttıklarını.
Bana anlatmak istediğin çok şey var, biliyorum. Zihnimi susturabildiğim anlarda işitmeye çalışıyorum seni.
İki genç geçiyor yanımdan. Öyle ifadesiz ki yüzleri,her şeylerini yitirip bitirmişler,nefesleri durmuş gibi sanki..Ben, hipnotize olmuş halimle, onları izliyorum.

Birden nefesim oluyor kalbim, bak diyor. Bir özlem gibi gelip, olunca senden gidene bak. Gör, onlar senin durakların. 
Yolculuğun  bir nefes...Ruhun bir nefes.Bir nefesle geldin dünyaya,bir nefesle gideceksin.
Aradaki boşluk, o da senden bir nefes.
Aldığın verdiğin, hakikatin bir nefes..

Aradaki boşluğa,üflediğim bir nefes..
Aşk ile..


Ayşe Sarı