pozitif hayat: SINAV

SINAV etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

1 Eylül 2015 Salı

NLP İLE BAŞARI KOÇLUĞU

NLP İLE BAŞARI KOÇLUĞU PAKET PROGRAMI

SINAVLARDA BİR TÜRLÜ İSTEDİĞİ NOTU ALAMAYAN,
SINAV KAYGISI, ÖDEV YAPMA,
KİTAP OKUMA SORUNU YAŞAYAN
ORTAOKUL VE ÜZERİ SINIFLARDA OKUYAN ÖĞRENCİLER İÇİN 5 SEANSLIK PAKET PROGRAM

DETAYLAR : www.aysesari.com

Kaydol: Kayıtlar (Atom)

ÇALIŞMALARIM

Yaşantımızda zaman zaman işler istediğimiz gibi gitmez. Cevabını veremediğimiz sorular sorarız kendimize. İstediğimiz gibi olmuyordur, bir şeyler engel oluyordur sanki…
Bazen de isteklerimiz olur, o anda hayal ettiğimiz kadar mutlu olmadığımızı, gerçek isteğimizin bu olmadığını fark ederiz. Zamanın hızı içerisinde akıp gider yaşam, değiştirmeye fırsat bulamadan….
Hak ettiğiniz şekilde yaşamak, daha mutlu olmak kararlılığında iseniz, eylem zamanı gelmiş demektir.

Hayatında değişiklik isteyen ama bunu gerçekleştirmekte zorlanan;
İlişkilerinde sürekli sorunlar yaşayan;
Gerçekten ne istediği konusunda birtürlü karar veremeyen;
İlişkilerinde istedikleri mutluluğu yaşayamayan yetişkinlere,
BİREYSEL KOÇLUK seansları düzenleyerek çalışmalar yapmaktayım.

İletişim:

Ofis: Bağdat cad. Eren Apt.B Blok.No:346/5 Erenköy

Tel: 02163685488

Gsm: 05353969126

mail: ayse.sari74@gmail.com

Çocuğun Bekleyişi.....

“Kalabalığın içerisinde oradan oraya koşturup duran küçük bir çocuk vardı. Bakın buradayım diye, etrafta kendini göstermeye çalışıyordu. Herkes onu görmemekte direniyordu, kendi telaşlarına öyle dalmışlardı ki, insanlar çok meşguldü… “ Hey buradayım, bana baksanıza “ diye zıplayıp durdu. Sanki kimse onu duymuyordu. Buradayım ben dedi, kendi kendine, kimsenin duyamadığı sesiyle. Beni görün, fark edin artık.. Şaşkın gözlerle etrafına bakıyordu.
Sanki zaman tünelinden onların içine bırakılmış gibiydi. Yavaşça yere çöktü, umutsuzca mırıldanıyordu. Fark edin, ben buradayım.
Gözlerini kapattığında, kendini karanlık bir boşluğun içinde hissetti. Sanki karanlık boşluğun dışında, gerginlik, acı ve kavga vardı. O, bunu hissedebiliyordu, sessizce bekledi. Zaten kimse onun farkında bile değildi….”