SES VE NEFES

Kimsem yok  benim. Tek başıma bir savaş alanının ortasında durur gibiyim sanki. Gülümsemeyle karşılıyorum gelen hamleleri. İzliyorum sessizce, içimdeki çığlıklar belli olmasın diye öyle eğitmişim ki kendimi... Artık çığlık  falanda kalmamış. Alışık değildi  bünye sessizliğe, ne oluyor sana dedi. Kendinde misin? Evet dedim. Kendimdeyim. Öyle ki, kendime  hiç böylesine yakın olmamıştım. Durup, izlemeye devam dedim.

Ey gönül, senin sesini duyduğumdan beri, en güzel nağmeyi bile istemez oldum. Bu can seninle nefes alır artık. Değil mi ki, duyurdun bana sesini, ben ses oldum, kendimden dışarı bakmaz oldum. Varsın devam etsin meydandaki savaşlar. İçimdeki meydanda er olmuşum. Baş vermişim can olmuşum. Ey gönül, değilmi ki ben sen olmuşum, bir hayy gelmiş, ben ses olmuşum... Hayrola, hakk yol ola, meydana gelmiş erler, yola yoldaş ola. Huu diyelim erenler, canımız yola baş koya. Hak erenler nefesi her dem, vuslata nail ola.

Aşkımız daim ola.....